Δυστυχώς η δουλειά δεν μου δίνει το χρόνο για να γράφω συχνά ( ή και ετυχως διότι αυτο σημαίνει οτι δεν σας πρίζω και πολύ) άλλα να που σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω μια μικρή χαζομαρίτσα!
Όλα ξεκίνησαν σήμερα το απόγευμα όπου αποφάσησα να κάνω μια βόλτα στο εργοτάξιο ,είναι το πιο χαλαρωτικό πράγμα διοτι χαζευω το ηλιοβασίλεμμα και όσο απίστευτο και αν ακούγεται είναι πολύ όμορφο,θυμήζει Θεσσαλονίκης. Βγαίμοντας λοιπόν απο την πόρτα ακούω μουσική και πιο συγκεκριμένα σαξόφωνο.Το εργοτάξιο όπως φαίνεται απο την φωτο ειναι σε ενα ν χωρο που θυμίζει τεράστια αποθήκη,την θέση λοιπόν του ηχείου την πέρνει το λαμαρινένιο ταβάνι.
Προχωράω λοιπον και στο βάθος βλέπω τον σιδερά ,ενας νταυρτισμένος ρώσσος (σαν αυτο που αντιμετώπησε ο Ρόκυ!) να ακούει Billy Holiday και να κόβει τις κολλήσεις.Πρόκειται για μια εικόνα οπου πραγματικα θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου,διοτι τελικά η δουλειά δεν κάνει τον άνθρωπο,άλλα ο άνθρωπος τη δουλειά!
