Η θάλασσα και τα Χριστούγεννα

Σε μια απο τις "βόλτες" στο διαδίκτυο διάβασα για ένα Live που έβγαλε σε cd ο Κραουνάκης.Αν και δεν είμαι και πολύ φαν του καλλιτέχνη τον σέβομαι και ομολογώ πως ορισμένα του τραγούδια είναι πραγματικά τραγούδια.Έτσι λοιπόν μιας και επιτέλους άρχισε να φθινοπωριάζει και να βρέχει έβαλα το mp3 να παίζει,γέμισα τον πάτο του ποτηριού με Metaxa και να με πάλι εδω να γράφω εικόνες που τα τραγούδια αυτα σε φέρνουν στο μυαλο.Θύμησες που θα έλεγε και ο Μάλαμας.
Μα ετυχώς αυτες οι εικόνες είναι θολές,περνάν τόσο γρήγορα μπροστά απο τα μάτια μου.Δύσκολο να μπορέσω να τις συγκρατήσω.Αυτή όμως που είναι αρκετά καθαρή είναι οι γιορτές και τα μαζέματα που κάναμε και εξακολουθούμε να κάνουμε τώρα τα Χριστουγέννα.
Αυτές είναι ένα άλλο είδος αναμνήσεων διοτι ανήκουν στην κατηγορία update.Κάθε χρόνο αναβαθμίζονται και μάλιστα διαλέγεις αν θες και κάνεις και delete.Αυτές τις στηγμές περιμένω να έρθουνε για να ζήσω και φέτος.Βόλτες στην Τσιμισκή,καφέδες,ρετσίνες και ποτά.Ωραία λοιπόν μαυτα και μαυτα σε 20 μέρες απο σήμερα θα είμαι πίσω.
Καλά θα μου πείς -ρε μεγάλε άλλη ζωήδεν έχεις και περιμένεις πως και πως τα Χριστούγεννα;;
θα σε απαντήσω με την εξής ατάκα.Άλλο η δουλεια και άλλο η διασκεδαση.Δυστυχώς εδω επειδή είμαστε σε μια φάση γιορτών και αδειών είναι δύσκολο να συναντηθούμε με την παρέα που βγαίναμε.Χαλάλι όμως,έτσι και αλλιώς ο καιρός είναι για χουχούλιασμα τρελό .
Τα καφέ στην Γαλική απικοια είναι γεμάτα κόσμο,με τις απαραίτητες σοκολάτες (έτσι τι λένε και εδω άλλα με πιο παχύ σσσ) και τα σουφλέ σοκολάτας.Τα ελληνικά πιατάδικα που κάνουν πάταγο στο Τελ Αβιβ με σουπερ hit σε όλα τα ραδιόφωνα τσιφτετέλια με μισα-μισα τα λόγια...
Μερικοί τρελοί στην παραλία της Χάιφα ακόμα κάνουν μπάνιο άν και ο κόσμος ειναι λιγοστός,τελικά ο χειμώνας είναι πάντου ίδιος...
Υ.Γ. Η φώτο είναι απο το φερυ περνόντας στην Ευβοια στη Γλύφα,φέτος τέλη Οκτώβρη

Η ερώτηση και η απάντηση

Αποφάσισα μετά απο αρκετό καιρό να γράψω δυο τρείς σκέψεις οι οποίες είναι καρφωμένες στο μυαλό μου, μιας και είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου όπου απέχω τόσο μεγάλο διάστημα απο τη χώρα μου. Ένα στοιχείο το οποίο σου παρέχει το πλεονέκτημα του να παρατηρε΄ςι τα γεγονότα με μια πιο αντικειμενική ματιά.
Έτσι να που βρίσκομαι εδώ και ξεκινώ να σε καταθέσω τις σκέψεις μου. Ίσως και να μη σε ενδιαφέρουν, ίσως και να είναι τόσο επιφανειακές όπου στο τέλος το μόνο το οποίο θα καταφλερουν είναι να έχεις σπαταλήσει τον χρόνο σου. Ίσως ναι, ίσως καιόχι, εσύ θα το αποφασήσεις...
Άν μπορείς και άν μπορώ να συνδητοποιήσεις/σω τι ειναι χρόνος , τι είναι σημαντικό αλλά και τί όχι, τότε θα μπορέσεις/σω να αξιολογήσεις αν τελικά σπατάλησες ή όχι τον πολύτιμο χου χρόνο.
Όλα ξεκίνησαν σήμερα το μεσημέρι όπου άδραξα την ευκαιρία μιας και γύρισα νωρίς ,μισή μέρα δουλεειάς γαρ, να χαζέψω τον κήπο του σπιτιού μου. Ανακάλυψα λοιπόν αυτη την υπέροχη τριανταφυλλιά (απ' όπου και η φωτογραφία) ανθισμένη να απολαμβάνει την ελευθερία της, χωρίς να τη νοιάζει το οτι έχει φυτρώσει σε μια χώρα η οποία έχει συγκεκριμένη στάση ζωής η οποία μερικές φορές ξενίζει. Μήπως τελικά και εμείς είμαστε έτσι; Ή θα έπρεπε να γίνουμε; Τί είναι άραγε πιο σπουδαίο; Να δηλώνεις την παρουσία σου και τη διαφορετικότητα σου ή απλά να επιβιώνεις; Η απάντηση σε αυτη την ερώτηση είναι σίγουρα το πρώτο, να εκδηλώνεσαι δηλαδή και να δείχνεις ποιός είσαι άσχετα με το πού βρίσκεσαι. Κάπου εκεί όμως το παιχνίδι δε χάνεται; Αποφασίζεις να δείξεις ποιος είσαι να εκδηλωθείς και ξαφνικά ανακαλύπτεις οτι δεν είσαι μόνος. Ή μήπως είσαι;; Η απάντηση σε αυτη την ερώτηση είναι πολύπλοκη και παρόλο που εκ πρώτης όψεως φαίνεται εύκολη με μια δεύτερη ,ματιά γίνεται πιο δύσκολη η απάντηση. Αλήθεια αν σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά στον έναστρο ουρανό μια νυχτα χωρις φεγγάρι, θα απαντήσεις πως γυσικα δεν είσαι μόνος. Άν όμως κοιτάξεις γύρω σου θα προβληματιστείς τόσο που θα αρχίσεις να πιτσεύεις πως είσαι τόσο μόνος όπου δεν ειναι δυνατον να είναι αλήθεια. Άρα καταλήγεις στην αρχική άποψη οτι δεν είσαι μόνος ή μηπως όχι;;;

ααα