Saturday, June 27, 2009

Θα μας λέιψεις,καλό ταξίδι.




Σήμερα θα ήθελα και γω μαζί με τα εκατομμύρια των θαυμαστών να εκφράσω την βαθιά μου λύπη για το θάνατο του Michael Jackson.
Ο θάνατος του τολμώ να πω πως είναι και ο θάνατος αυτής της σπάνιας κλάσης ανθρώπων οι οποίοι ήταν Σταρ με τα όλα τους. Ξεκινώντας από τη γενιά των beetles,Εlvis ίσως και λίγο πιο πίσω και καταλήγοντας στο σήμερα έχουν μείνει πολύ λίγοι ίσως μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού οι Σταρ που κουβαλάνε το «άγγιγμα» που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Ίσως γιατί προέρχονται από το παρελθόν όπου άθελα μας ανατρέχουμε και αναπολούμε, ίσως διότι η δημιουργία και η «παραγωγή» ειδώλων ήταν μια διαδικασία η οποία περιείχε ορισμένα συστατικά τα οποία την περίοδο που διανύουμε δεν υπάρχουν.
Η μουσική βιομηχανία έχει στρέψει και αναπτύξει άλλες μεθόδους ανάδειξης ειδώλων προσαρμόζοντας την αλλά και ταυτόχρονα αλληλοεπηρεαζόμενη από τις συνθήκες και τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής.
Αισθάνομαι ότι με τους ρυθμούς που ζούμε αυτή τη περίοδο είναι απίθανο να αναδειχθούν είδωλα με τέτοια απήχηση όπως του Michael Jackson.
Ακόμα θυμάμαι μικρός να βάζω στο πικ-απ του μπαμπά μου τους δίσκους του και να τους ακούω στο τέρμα.Άλλωστε ένας από τους πρώτους δίσκους που αγόρασα με τα αθάνατα χαρτζιλίκια όντας μαθητής του γυμνασίου ήταν ο δίσκος Dangerous.
Μακάρι να είχε την πνευματική διαύγεια να σώσει και να προστατέψει τη προσωπική του ζωή όπως ακριβώς έκανε με τη μουσική του καθώς έγραφε και τη μουσική αλλά και τους στοίχους σε πάρα πολλά από τα τραγούδια του.
Θα μας λέιψεις,καλό ταξίδι.

Friday, June 19, 2009

Καλοκαιρινά Θέρετρα μέρος α’

Καλοκαιρινά Θέρετρα μέρος α’
Σήμερα αποφάσισα να δώσω ρεπό στον μπάτλερ-οδηγό και έτσι πήρα την Πόρσε 911 (cabriole για να πάρω λίγο χρώμα) και κατευθύνθηκα για τη δουλειά.


Καθώς λοιπόν γυρνούσα σπίτι τρέχοντας με ταχύτητα περίπου 223 χλμ/ώρα και άκουγα τους θρυλικούς Spitfire (Ένδοξο ελληνικό metal συγκρότημα που επανεμφανίστηκε με ένα album με πολλές αξιώσεις) αναλογιζόμουν τι ακριβώς να γράψω αυτή τη Παρασκευή στο blog. Βρισκόμουν μεταξύ δύο θεμάτων:
Α)τους μετανάστες και γενικά την αντιμετώπιση που έχουν σε άλλα κράτη (από προσωπική μαρτυρία)
Β) για τα μπάνια και τις διακοπές που ξεκίνησαν εδώ στο Ισραήλ λίγο νωρίτερα, ίσως πολύ νωρίτερα, από Ελλάδα.
Τελικά βάλε λίγο ο αέρας που ανέμιζε στα μακριά σπαστά ξανθά μου μαλλιά, βάλε και το ότι σήμερα Σάββατο αποφάσισα να γράψω για το θέμα «Β» ναι λοιπόν, παραλίες και κύματα.
Όντας μια παραθαλάσσια χώρα η τα Σαββατοκύριακα είναι η καλύτερη αφορμή για αποδράσεις, Η θάλασσα πολύ κοντά και μάλιστα σε αφθονία. Έτσι λοιπόν από Πέμπτη βραδάκι και Παρασκευή πρωί βλέπεις ορδές αυτοκινήτων να κατευθύνονται σε τουριστικά μέρη όπως στη Γαλιλαία μια περιοχή όπου περιμετρικά της λίμνης είναι τίγκα στα camping. Την αράζουν ,χαλαρώνουν και γουστάρουν. Αν βέβαια τώρα θες κάτι πιο κοντά από τα 40 χλμ που είναι η απόσταση μπορείς να κάνεις ένα κλικ και να βρεθείς σε μια από τις αγαπημένες μου παραλίες στη Χάιφα. Σε μια πολύ όμορφη παραλία η οποία θυμίζει σε μικρογραφία κάτι σαν California. Μπροστά η αμμουδιά με τεράστια κύματα (πάντα μιας και δεν υπάρχουν κόλποι και έτσι το κύμα τα δίνει όλα) , κιόσκια ναυαγοσώστες να τσιρίζουν να προσέχει ο κόσμος τα ρεύματα και να μην απομακρύνεται από την ακτή. Ενώ στο πίσω μέρος υπάρχει ένας πολύ όμορφος χώρος παράλληλα με την ακτή όπου ο κόσμος κάνει πατινάζ,joking,περπατάει χαλαρός. Mαγαζιά να παίζουν μουσικές κυρίως 80’ς και μια τεράστια ποικιλία από φρέσκους χυμούς, αλκοολούχα ποτά να σε περιμένουν να τα γευτείς.


Επίσης μπορείς να διαλέξεις τα λούσα όπου είναι η Ερυθρά άλλα δε θα συνιστούσα διότι και μακριά είναι άλλα και έχει απίστευτη ζέστη. Η παραλία βέβαια είναι πολύ ιδιαίτερη και έιναι duty free περιοχή οπότε καταλαβαίνεις τι μπορείς να κάνεις αν έχεις όρεξη για ψώνια!!!Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω και την υπέροχη σχεδόν μαγευτική Jaffa όπου ήταν και το μοναδικό μέρος στο Ισραήλ όπου είδα να παίζουν ρακέτες(!!!!) ναι ναι. Άλλωστε η φώτο το αποδεικνύει.

Θα συνεχίσουμε την περιγραφή σύντομα,καιρός να φωνάξω τον Μπάτλερ να μου φέρει ένα υποβρύχιο!!!











Friday, June 12, 2009

Τέλος καλοκαιρινές μέρος Πρώτο



































































Έτσι λοιπόν ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος των καλοκαιρινών διακοπών. Αυτή τη φορά κινηθήκαμε προς Νομούς Βοιωτίας – Φωκίδος και γενικά στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Στερεάς Ελλάδας.
Στη Θεσσαλονίκη δεν έμεινα πολύ εκτός από το καθιερωμένο ΣΚ γεμάτο καφέδες και μπόλικη ρετσίνα.
Τώρα πρέπει να μπούμε σε έναν ρυθμό περιμένοντας τις επόμενες διακοπίτσες.
Φιλιά,mixanikoulis














Υ.Γ.Αυτή τη φορά αποφάσισα αντί να περιγράφω τα μέρη να παραθέσω κάτι σαν φωτορεπορταζ τα μέρη από όπου περάσαμε με ένα σημείο στάση.
Οι Δελφοί. Παιδιά respect,το έχουν βελτιώσει πάρα πολύ τον χώρο ιδιαιτέρως το μουσείο.
Πολύ ευγενικό το προσωπικό (από τους ξεναγούς μέχρι τις καθαρίστριες) άλλα και αξιοπερίεργα καθαρό. Κάθε 10 λεπτά περνούσαν και σκουπίζανε τους κοινόχρηστους χώρους.
Μπράβο!