Θα μας λέιψεις,καλό ταξίδι.

Σήμερα θα ήθελα και γω μαζί με τα εκατομμύρια των θαυμαστών να εκφράσω την βαθιά μου λύπη για το θάνατο του Michael Jackson.
Ο θάνατος του τολμώ να πω πως είναι και ο θάνατος αυτής της σπάνιας κλάσης ανθρώπων οι οποίοι ήταν Σταρ με τα όλα τους. Ξεκινώντας από τη γενιά των beetles,Εlvis ίσως και λίγο πιο πίσω και καταλήγοντας στο σήμερα έχουν μείνει πολύ λίγοι ίσως μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού οι Σταρ που κουβαλάνε το «άγγιγμα» που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Ίσως γιατί προέρχονται από το παρελθόν όπου άθελα μας ανατρέχουμε και αναπολούμε, ίσως διότι η δημιουργία και η «παραγωγή» ειδώλων ήταν μια διαδικασία η οποία περιείχε ορισμένα συστατικά τα οποία την περίοδο που διανύουμε δεν υπάρχουν.
Η μουσική βιομηχανία έχει στρέψει και αναπτύξει άλλες μεθόδους ανάδειξης ειδώλων προσαρμόζοντας την αλλά και ταυτόχρονα αλληλοεπηρεαζόμενη από τις συνθήκες και τα κοινωνικά πρότυπα της εποχής.
Αισθάνομαι ότι με τους ρυθμούς που ζούμε αυτή τη περίοδο είναι απίθανο να αναδειχθούν είδωλα με τέτοια απήχηση όπως του Michael Jackson.
Ακόμα θυμάμαι μικρός να βάζω στο πικ-απ του μπαμπά μου τους δίσκους του και να τους ακούω στο τέρμα.Άλλωστε ένας από τους πρώτους δίσκους που αγόρασα με τα αθάνατα χαρτζιλίκια όντας μαθητής του γυμνασίου ήταν ο δίσκος Dangerous.
Μακάρι να είχε την πνευματική διαύγεια να σώσει και να προστατέψει τη προσωπική του ζωή όπως ακριβώς έκανε με τη μουσική του καθώς έγραφε και τη μουσική αλλά και τους στοίχους σε πάρα πολλά από τα τραγούδια του.
Θα μας λέιψεις,καλό ταξίδι.