Saturday, February 28, 2009

Χαλάζιιιιι











Αυτό που βλέπεται είναι χαλαζομπαλάκια που πέφτουν κατά διαστήματα από προχθές. Η δεύτερη Φώτο είναι από την πιο φωτεινή μέρα αυτό του τριήμερου που βρέχει και βρέχει .Εννοείται ότι η θερμοκρασία διατηρείτε σε μονοψήφιο αριθμό,




Αν καταφέρω θα ανεβάσω και άλλες...

Friday, February 27, 2009

Καθαρά Δευτέραα


Μπορεί να μην έχουμε τσικνοπέμπτη, μπορεί να μην έχουμε καθαρά Δευτέρα αλλά δε παύουμε να νιώθουμε τις τρελές γιορτές που πλησιάζουν. Αν και φέτος δε θα μπορέσω να παρελάσω, όπως κάθε χρόνο όντας μέλος του πολιτιστικού συλλόγου Θάμυρις ,μπορώ να σας παραθέσω τη θα φορεθεί φέτος στο καρναβάλι της Ξάνθης.
Μου έρχονται εικόνες της παρέλασης με άπειρο αλκοόλ και πολεμοφόδια (σερπαντίνες, μπογιές)να είναι κριμένα μέσα στο άρμα για να μη μείνουμε από «καύσιμα» κατά τη διάρκεια της παρέλασης, τη μουσική στη διαπασών και να… ξεκινά το άρμα να κινείται.
Αυτό ήταν, για τις υπόλοιπες 3 ώρες απογειωνόμαστε, βρισκόμαστε σε έναν άλλο πλανήτη όπου δε σκέφτεσαι τίποτα, το μυαλό είναι άδειο και το μόνο που κάνεις είναι να προσπαθείς να αποτυπώσεις όλη αυτή τη στιχομυθία για να τη θυμάσαι όταν περάσει ο καιρός.
Και μετά μόλις φτάσεις στο τέλος, σε περιμένουν τα σούπερ σουβλάκια τα οποία είναι έτοιμα να ψηθούν και όπως πάντα συνοδεία με την απαραίτητη ρετσίνα ή στη χειρότερη περίπτωση μπύρα. Μόλις τελειώσουν την παρέλαση όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι μαζευόμαστε στη γέφυρα και καίμε τον Καρνάβαλο Ιούδα οποίος μας χαρίζει με την πιο όμορφη φωτιά ικανή να φανεί ακόμα και μέχρι τη Χάιφα. Κάπου ένα πανέμορφο που ξεκίνησε από τις αρχές φλεβάρη και κορυφώθηκε με ένα τριήμερο τρελό τρελό με πολλά πάρτι και πολύ πιοτό τελειώνει. Όλοι όμως δίνουμε ραντεβού στον επόμενο χρόνο. Το ίδιο ελπίζω και γω ,να παρελάσω ξανά μαζί με το έτερο «κορδελόπαιδο» τον «NDN» και όποιον άλλο γουστάρει να έρθει.
Δε πειράζει όμως, δεν είναι μακριά το 2010….Καλά να περάσετε, πιείτε και ένα ποτηράκι και τους φίλους σας…


Υ.Γ Η φωτο του συλόγου Θάμυρις είναι από την επίσημη σελίδα του Δήμου Ξάνθης για το Καρναβάλι της Ξάνθης

Friday, February 20, 2009

Τον Φλεβάρη και αν φλεβίζει 2




Να,μαι πίσω,.Ελπίζω να μην καθυστέρησα πολύ,δυσκολευόμουν στο “παρκάρισμα” του καλαμιού. Συνεχίζω λοιπόν λέγοντας πως μετά τα γενέθλια ήρθε η οινοποσία με τον Giuseppe. Όλα αυτά όμως δεν θα ήταν τίποτα αν δεν συνεχιζόταν με της προηγούμενης Παρασκευής τρελή κρασοκατάσταση σε μια από τις πιο ιδιαίτερες πόλεις του Ισραήλ. Αυτή η πολύ είναι μια μικρή Ιερουσαλήμ με απίστευτο χρώμα. Αλήθεια δε μπορώ να τις συγκρίνω άλλα σίγουρα μπορώ να τις κατατάξω μέσα στο top-5 των πόλεων που επισκέφτηκα κάνοντας χρήση του δικαιώματος -εσωτερικός τουρισμός. Το όνομα αυτης Ναζαρέτ.
Όλα ξεκίνησαν χθες το πρωί όταν ενημερωθήκαμε πως το βράδυ θα βγαίναμε για να γιορτάσουμε τα γενέθλια του εργοταξιάρχη. Τα σχόλια που ακούστηκαν μετά την ενημέρωση ήταν του στύλ- όχι ρε γαμώτο και είχα σχεδιάσει το απόγευμα να καθαρίσω και να μαγειρέψω φασολάκια ή να πάρει ρε γαμώτη και είχα σχεδιάσει να κοιμηθώ μέχρι Σάββατο πρωί. Τελικά εφαρμόζοντας το απόφθεγμα “κράτα με να σε κρατώ να ανεβούμε στο βουνό” πήραμε την απόφαση να πάμε.
Το μάζεμα ήταν 8 η ώρα στο μαγαζί. Σαν τυπικοί μεσογειακοί λαοί αργήσαμε περίπου μια ωρίτσα, ίσως και περισσότερο, το γιατί όμως έχει πολύ ενδιαφέρων. Καθώς κατευθυνόμασταν προς τη Ναζαρέτ ήρθε σήμα να μαζευτούμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο για να πάμε όλοι παρέα. Μιλάμε για πολύ σουρεαλιστική εικόνα. Ο λόγος; Πως θα αντιδρούσες αν έβλεπες στην άκρη του δρόμου 25 Land Rover, 6 Toyota με καρότσα προσαρμοσμένα για συνθήκες ερήμου και 7 πολιτικά αυτοκίνητα.; Όχι πες μου δηλαδή; Για να βοηθήσω λίγο ακόμα,σκέψου το εξής: Δρόμος ανηφορικός με δυο λωρίδες ανά κατεύθυνση, πεδιάδα και στο βάθος του δρόμου τούνελ. Σκοτάδι πίσσα και ομίχλη ,η οποία θύμιζε τις παλιές καλές εποχές στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης ή ακόμα καλύτερα ταινία Αγγελόπουλου, που δεν έβλεπες τη μύτη σου. Βλέποντας τα αλάρμ αναμμένα μέσα σε αυτή τη γενική θολούρα θα μπορούσες να πεις πως πρόκειται για το πιο μακρύ χριστουγεννιάτικο δέντρο . Προσωπικά θα πίστευα πως οι Έλληνες αγρότες ανακάλυψαν το franchising και δίδαξαν και του ντόπιους αγρότες την έννοια του ΜΠΛΟΚΟΥ. Το μόνο που έλειπε ήταν το κλασικό σύνθημα “ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ” . Άλλα μιας και βρισκόμαστε στο μακρινό Ισραήλ και όλα αυτα είναι απίθανα ας επιστρέψουμε στη πραγματικότητα.
Ξεκινάει λοιπόν το κομβόι να περιπλανιέται μέσα στη πόλη. Είχα κλείσει το ράδιο για να αφουγκράζομαι όσο καλύτερα μπορούσα τους ρυθμούς της Ναζαρέτ. Καταρχάς είναι μια πόλη σχεδόν χωρισμένη όπου μένουν στη μια πλευρά άραβες και στην άλλη Ισραηλίτες. Η συμβίωση όμως φαίνεται αρμονική. Καθώς χάζευα και άκουγα τα “τσιφτετέλια” από τα αυτοκίνητα έχοντας την ένταση στο μέγιστο έγινε το χειρότερο . Μας έπιασε φανάρι. Αυτό ήταν,αν έχετε δει τη ταινία κινουμένων σχεδίων “Τα μυρμήγκια”; Ε μιλάμε πολύ γέλιο. Ένα μικρό μέρος από την φάλαγγα κατάφερε να περάσει από το φανάρι ενώ τα δυο τρίτα περίπου των αυτοκινήτων μείναμε πίσω. Σταματάμε πανικόβλητοι δημιουργώντας βεβαίως βεβαίως ένα απίστευτο κομφούζιο με αλαλαγμούς κορναρίσματα των έτσι και αλλιώς εκνευρισμένων κατοίκων και στη μέση εμείς. Να μην έχουν σήμα τα κινητά ,για να επικοινωνήσουμε με τους “τυχερούς” ,να μας βρίζουν οι δημότες να μετανιώνουμε που δε περάσαμε το φανάρι με το ρίσκο του να τρακάρουμε άλλα τι να μας κάνει ένα μικρο τρακαρισματακι μπροστά στην επίτευξη του στόχου μας, όπου στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν το εστιατόριο δηλαδή το φαγητό; Ρίχνει λοιπόν ένας την ιδέα,να μπει κάποιος μπροστά,να και να κάνει βόλτες μέσα στη πόλη για να μην δημιουργείται κυκλοφοριακή συμφόρηση ενώ ταυτόχρονα να προσπαθεί να καλεί το Group A που κατάφερε και έφτασε. Ναι ωραία ως εδώ άλλα πάλι δεν είχαμε υπολογίσει τα φανάρια. Και έτσι έγινε το μπάχαλο. Διασπαστήκαμε σε μικρότερες ομάδες με το αποτέλεσμα να θυμίζει κάτι από τη ταινία του Ροζ Πάνθηρα. Γιατι; Μα επειδή μπερδευόμασταν όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να περνάμε ξανά και ξανά από τον ίδιο κυκλικό κόμβο όπου για κακή μας τύχη ήταν μια καφετέρια με κάτι τύπος που είχανε στα χέρια ναργιλέδες και μέσα στη ζαλάδα τους τα είχα δει όλα. Πολλά και ίδια Land Rover να κάνουν γύρους γύρους γύρους για τουλάχιστον 40 λεπτά. Τελικά ύστερα από μια ώρα καθυστέρηση φτάσαμε όλοι στο εστιατόριο το οποίο οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν εντυπωσιακό. Βρισκόταν μέσα στη παλιά πόλη η οποία θυμίζει κάστρα Θεσσαλονίκης άλλα χωρίς αυτοκίνητα. Με διακριτικό φωτισμό έτσι ώστε να μπορείς να διακρίνεις ακόμα και τα αστέρια στον ουρανό. Και στο κέντρο της παλιάς αυτής πόλης βρισκόταν κάθε θρησκείας λατρευτικοί ναοί. Καθολική εκκλησία, Τζαμί,Ορθόδοξη εκκλησία, Συναγωγή. Και με το που φτάνουμε όλοι μαζί στην είσοδο του “Alreda” και ξεκινάμε να ασπαζόμαστε τον Ιταλό εργοταξιάρχη χτυπάει η καμπάνα με ένα σταθερό αργό μονότονο τέμπο. Αυτό ήταν,σκέφτηκα, ξαναγυρίζεται ο “Νονός” ...
Μπήκαμε μέσα και μείναμε άφωνοι. Ο εσωτερικός διάκοσμος είχε μοναστηριακό στυλ,με μεγάλα τραπέζια φωτισμό από κεριά και τοξωτό ταβάνι. Κάπου εδώ όμως τελειώνει η περιγραφή διότι μετά άρχισαν τα κρασιά, οι συζητήσεις με τους Ιταλούς για το πως γίνεται η σωστή καρμπονάρα (όχι δεν το αποκαλύπτω) και τα κλασικά πειράγματα για το πόση ώρα κάνουμε εμείς οι 'Ελληνες να πιούμε τον καφέ σε σχέση με τους ταχύτατους Ιταλούς. Μια πολύ ωραία βραδιά που συνεχίστηκε σε ένα μπαράκι σε μια κοντινή πόλη μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Saturday, February 14, 2009

Χρόνιαααα Πολλά


Βαλεντινούλια όλου του κόσμου ενωθείτε!!Σήμερα είναι η μέρα σας. Όσο εμπορική και αν είναι αυτή η μέρα όσο και αν δείχνετε κάθε μέρα την αγάπη σας είναι κρίμα να πάει χαμένη η ευκαιρία να τη δείξετε και σήμερα. Άσε που είναι ότι πρέπει και πετάς το επιχείρημα ότι εγώ δεν πρόκειται αν βοηθήσω στην ανακαίνιση του συνοικιακού λουλουδοπωλείου ή του Ζαχαροπλαστείου και έτσι τη βγάζεις με μια «ΙΟΝ Αμυγδάλου» τζάμπα το λέει το σλόγκαν «η πρώτη σας αγάπη και παντοτινή!»

Υ.γ. Γλυκεια μου Βαλεντινούλα χρόνια πολλά!

Τον Φλεβάρη και αν φλεβίζει



Τελικά αρχίζω να λατρεύω τον μήνα Φεβρουάριο. Οι λόγοι είναι πολλοί άλλα θα σας απαριθμήσω δυο τρεις αρκετούς για να καταλάβετε γιατί αυτός ο μήνας είναι από τους καλύτερους που έχω περάσει στη Χάιφα.
Όλα ξεκίνησαν με τα γενέθλια και το τραπέζομα το οποίο έλαβε χώρα με τους αγαπητούς συνεργάτες των δυο τμημάτων (Quality & Welding) της δουλειάς στιγμές χαλάρωσης είναι απαραίτητες πόσο μάλλον για ένα τόσο ευτυχές γεγονός. Δε θέλω χαζά,η γέννηση του υπέροχου,ταλαντούχου,δημιουργικού “mixanikouli” είναι ΤΟ γεγονός για να ξεκινήσει ο μήνας αυτός. Μισό λεπτό,πάω παρκάρω το καλάμι μου λίγο πιο κάτω διότι δε χωράει και επιστρέφω. :)

Friday, February 6, 2009

Καλό Ξεκίνημα Giuseppe,Να Προσέχεις


Την Τετάρτη βγήκαμε για να χαιρετήσουμε εναν συνάδελφο που κάναμε πολύ παρέα και θα πάει σε ένα άλλο έργο στη Κροατία.Έτσι λοιπόν μια μεγάλη παρέα πήγαμε έξω να μασουλίσουμε και να γίνουμε ακόμα μια φορά συνέταιροι στην εταιρία κρασιών που διαβάζεται στην εικόνα.Περάσαμε πολύ καλά,φώτος δεν μπορώ να σας δίξω,αρκούμε μονάχα στην ετικέτα.
Δόσαμε τωρα Ραντεβού στη Θεσσαλονίκη, με το ανέβω για διακοπές θα κατέβει να τα π(ι)ούμε μιας και είναι άριστος γνώστης της Ελληνικής κουλτούρας και γλώσσας.Ευτυχώς δηλαδη διότι αν μιλόυσα Ιταλικά η Βραδιά θα τέλιωνε πολύ γρήγορα.Χιχιχιχι
Καλό Ξεκίνημα Giuseppe,Να Προσέχεις !