Saturday, November 15, 2008

Η ερώτηση και η απάντηση



Αποφάσισα μετά απο αρκετό καιρό να γράψω δυο τρείς σκέψεις οι οποίες είναι καρφωμένες στο μυαλό μου, μιας και είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου όπου απέχω τόσο μεγάλο διάστημα απο τη χώρα μου. Ένα στοιχείο το οποίο σου παρέχει το πλεονέκτημα του να παρατηρε΄ςι τα γεγονότα με μια πιο αντικειμενική ματιά.
Έτσι να που βρίσκομαι εδώ και ξεκινώ να σε καταθέσω τις σκέψεις μου. Ίσως και να μη σε ενδιαφέρουν, ίσως και να είναι τόσο επιφανειακές όπου στο τέλος το μόνο το οποίο θα καταφλερουν είναι να έχεις σπαταλήσει τον χρόνο σου. Ίσως ναι, ίσως καιόχι, εσύ θα το αποφασήσεις...
Άν μπορείς και άν μπορώ να συνδητοποιήσεις/σω τι ειναι χρόνος , τι είναι σημαντικό αλλά και τί όχι, τότε θα μπορέσεις/σω να αξιολογήσεις αν τελικά σπατάλησες ή όχι τον πολύτιμο χου χρόνο.
Όλα ξεκίνησαν σήμερα το μεσημέρι όπου άδραξα την ευκαιρία μιας και γύρισα νωρίς ,μισή μέρα δουλεειάς γαρ, να χαζέψω τον κήπο του σπιτιού μου. Ανακάλυψα λοιπόν αυτη την υπέροχη τριανταφυλλιά (απ' όπου και η φωτογραφία) ανθισμένη να απολαμβάνει την ελευθερία της, χωρίς να τη νοιάζει το οτι έχει φυτρώσει σε μια χώρα η οποία έχει συγκεκριμένη στάση ζωής η οποία μερικές φορές ξενίζει. Μήπως τελικά και εμείς είμαστε έτσι; Ή θα έπρεπε να γίνουμε; Τί είναι άραγε πιο σπουδαίο; Να δηλώνεις την παρουσία σου και τη διαφορετικότητα σου ή απλά να επιβιώνεις; Η απάντηση σε αυτη την ερώτηση είναι σίγουρα το πρώτο, να εκδηλώνεσαι δηλαδή και να δείχνεις ποιός είσαι άσχετα με το πού βρίσκεσαι. Κάπου εκεί όμως το παιχνίδι δε χάνεται; Αποφασίζεις να δείξεις ποιος είσαι να εκδηλωθείς και ξαφνικά ανακαλύπτεις οτι δεν είσαι μόνος. Ή μήπως είσαι;; Η απάντηση σε αυτη την ερώτηση είναι πολύπλοκη και παρόλο που εκ πρώτης όψεως φαίνεται εύκολη με μια δεύτερη ,ματιά γίνεται πιο δύσκολη η απάντηση. Αλήθεια αν σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά στον έναστρο ουρανό μια νυχτα χωρις φεγγάρι, θα απαντήσεις πως γυσικα δεν είσαι μόνος. Άν όμως κοιτάξεις γύρω σου θα προβληματιστείς τόσο που θα αρχίσεις να πιτσεύεις πως είσαι τόσο μόνος όπου δεν ειναι δυνατον να είναι αλήθεια. Άρα καταλήγεις στην αρχική άποψη οτι δεν είσαι μόνος ή μηπως όχι;;;

2 comments:

NdN said...

Μόνοι είναι όσοι δεν έχουν φίλους, επομένως εσύ δεν είσαι. Μην σε απασχολεί αυτό το ερώτημα.

Τώρα σχετικά με το πρώτο που ρώτησες. Το πιο σημαντικό είναι να επιβιώνεις ώντας ο εαυτός σου. Και αυτό γίνεται όχι με το να δηλώνεις ποιος είσαι, αλλά με το να μην το δηλώνεις. Οι διαφορετικοί φαίνονται...παντού!

Ελπίζω να απάντησα στις απορίες σου!

Να είσαι καλά!

Anonymous said...

Απάντησες και με καλυψες Νικολή!!Σε ευχαριστώ πολύ.Ραντεβού σε ενα μηνα