Independence Day

Στις 29 Απριλίου ήταν η Ημέρα ανεξαρτησίας και είναι παράδοση όλοι μαζί βγαίνουν και πάνε στην εξοχή στους αγρούς για πικ-νικ. Έτσι λοιπόν και η μαμά εταιρεία διοργάνωσε ένα μάζεμα με τρελό ψήσιμο μουσική (dj) και τρελό ξεφάντωμα. Φυσικά το δίλλημα της απουσίας από το μάζεμα είναι πάντα επίκαιρο με τις κλασικές δικαιολογίες (καθαριότητα, έχω να κουρέψω το γκαζόν, λείπει το υπηρετικό προσωπικό και πρέπει να μαγειρέψω μονός) άλλα τελικά πρυτανεύει πάντα η λογική του κουτσομπολιού-τζάμπα μαμ και χωρός.
Να λοιπόν είμαστε στο κιμπούτς όπου τελικά το περιβάλλον ήταν πολύ όμορφο, πράσινο και στο βάθος πολλές πολλές ψησταριές έτοιμες να δεχτούνε τα κρέατα (κοψίδια , σουβλάκια ) με μάγειρες Τούρκους « ωραία τουλάχιστον θα φάμε καλά είπαμε με ένα στόμα μια φωνή». Το μενού περιλάμβανε εκτός από κρέατα μπόλικες σαλάτες και κάτι «σπέσιαλ» το όποιο γελούσαν οι τούρκοι όταν μας κοιτούσαν . Πάμε και μείς και τι να δούμε ΤΖΑΤΖΙΚΙ!!! Ναι εδώ είναι ο παράδεισος σκεφτήκαμε, τζατζίκι, κοψίδια, μελιτζανοσαλάτες και άφθονο κρασί!! Αυτά είναι .
Ο δε DJ να βάζει καλούτσικα ανάλατα διεθνή κομμάτια μέχρι που γίνεται το εξής. Σταματάει η μουσική και… αρχίζει το συρτάκι . Δεν αντέξαμε τρεις Έλληνες είμαστε ρε γαμώτο, με ένα νόημα πεταγόμαστε στη πίστα-γρασίδι και αρχίζουμε να μαγεύουμε τους παρευρισκόμενους, τελικά τόσα χρόνια ρεμπετάδικα δε πήγαν χαμένα. Οι τούρκοι ήταν με την κάμερα και μας τραβούσαν, ακούστηκε ένα «ΩΩΩΩ!!!!» και έτσι ο εθνικός μας εγωισμός βρέθηκε στο Ζενίθ. Τύφλα να έχει ο Καρατζαφέρης και ο Λιακό! Το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι τη στιγμή που βγήκε και κάτι πάλι παραδοσιακό το οποίο στη χώρα μου το ονομάζουμε Ρεβανί ,καλά μαγεία (τώρα ήταν επειδή είχαμε καιρό να φάμε ; επειδή όλη η ατμόσφαιρα ήταν τόσο χαλαρή) υπέροχο σε λέω.
Ε μετά και από το γλυκάκι και αφού αποκτήσαμε το respect των υπολοίπων ,Ιταλών , Ισραηλιτών , Τούρκων αποφασίσαμε να αποσυρθούμε στις δάφνες μας. Καβαλικέψαμε τα καλάμια μας και χαθήκαμε στους ήχους του “Ζorba the Greek”